Van harte welkom op mijn site

Mijn naam is Wilma Pabst en ik ben moeder van 3 volwassen zonen en oma van 2 geweldige kleinzonen.
Geboren in Zwijndrecht en op mijn 4de jaar met mijn ouders en broer verhuisd naar Brabant.
Ik ben lid van de Algemene Vereniging van Liefhebbers van Saarlooswolfhonden (AVLS)
 
Deze site gaat over mijn huidige wolfhonden :
Ghost een Amerikaanse wolfhond X Husky reu
en Freya een Saarlooswolfhond teefje.

​

​

​

​

​

​

 

​

​

​

​

​​​​​​​​

Hieronder vertel ik een stukje over mijn wolfhonden waar het mee begonnen is.

Mijn kennismaking met wolfhonden is al veel jaren geleden begonnen en het duurde toen ook niet lang voordat de eerste wolfhond in ons gezin werd verwelkomd.

In 2004 was er een hondenshow in Goes waar Mijke met haar 2 Tsjechoslowaakse wolfhonden aanwezig was en er waren ook Saarlooswolfhonden.

Een mooie kans om beide wolfhondenrassen in het echt te gaan zien.
Op mijn vraag aan Mijke,wat de verschillen waren tussen een Tsjech en een Saarloos , kreeg ik de riem van Karlik de Tsjechenreu in mijn handen gedrukt.
’Ga er maar eens een stukje mee lopen’zei Mijke.
Wauw wat een prachtig mooi dier en hij liep ook gewoon met mij mee aan de riem in de grote hal.
Hij was nergens bang voor en ik kon hem gewoon aaien.
Wat een verschil met de Saarlooswolfhonden die we van een afstandje hadden gezien maar we dus niet konden aaien.
Een Tsjech zou op dat moment beter in ons leven passen met 3 jonge zoons en de nodige vriendjes wat over de vloer kwamen.
Het toeval wilde dat er een nestje Tsjechoslowaakse wolfhonden geboren was op 11-11-2004 en Mijke gaf ons de info van de fokker mee.
We gingen op bezoek en kregen ontzettend veel informatie over het gedrag en konden ook de volwassen Tsjechoslowaakse wolfhonden zien,pa en ma.
Zo kwam er eerst een Tsjechenpup reu,Isdawa Angel van Goverwelle van Koos en Letty.
Angel was een engel voor ons eigen gezin en was nergens bang voor.
Net zoals meer Tsjechen zijn,was hij wel dominant naar andere vreemde reuen en dat liet hij dan zien met zijn patsgedrag en zich groot maken.

2 jaar later had Mijke een mooi nest en kwam er een Tsjechenpup teefje bij,Philla Bachata van de Ursidae stee.
Bachata gedroeg zich naar mensen en kinderen meer als een poedel ,ze vond alles en iedereen lief en bezoek werd altijd uitbundig begroet en afgelebberd.
Maar vreemde teven vond ze niet lief en dan kon ze echt een bitch zijn en wilde ze ook bijten.
Ze werd dan ook wel door sommige mensen Bitchata genoemd.
Ondertussen was ik lid geworden van de Tsjechenvereniging waar Corrie de voorzitter van was.
Zij fokte Tsjechen en Saarlozen,gesprekken met haar gehad en ik vertelde haar dat de Saarloos nog steeds een wens van me was.
In 2007 kreeg ik bericht om te komen kijken in Frankrijk,er waren 2 nestjes geboren.
De pups van het ene nestje waren prachtig maar superschuw en kropen onder de kast.
De andere 2 pups,broer en zus,waren niet schuw en klommen tegen onze benen omhoog om geaaid te worden.
Het reutje nam ik op schoot en hij genoot van het aaien.
Zijn moeder Brun was een mooie lieve bosbruine Saarloos,ik kon haar ook aaien.
Corrie vertelde ook over zijn vader Djoe-Bobbi,een mooie wolfsgrauwe reu met een zachtaardig karakter,die bij Bengt Frantz woonde.
Zo kwam Izkander de Louba -Tar,roepnaam Loen, in ons leven,hij werd gelijk door Bachata als haar pup beschouwt,Angel vond het best en liet alles toe.
Bachata begon mee op te voeden,dat was heerlijk,want die lichaamstaal daar kunnen wij als mensen niet tegenop.
Als Loen zijn tandjes in een stoelpoot wilde zetten,hoefde ik alleen maar Uuuhh te zeggen en Bachata liet hem met een correctie merken dat het niet mocht.
Eten pikken kreeg hij geen kans voor want daar waren de Tsjechen veel sneller in.
Hij was ontzettend makkelijk,als iets niet mocht gaf hij het op in tegenstelling tot de Tsjechen.
Als de deurbel ging,stonden er eerst 2 Tsjechen klaar in de huiskamer om begroet te worden door bezoek.
Loen kwam erna op zijn dooie gemakje.
Hij had wel een voorkeur voor vrouwen,bekenden begroette hij uitbundig.
Met de kinderen kon hij heerlijk rustig knuffelen.
Onderling was er respect als ze samen naast elkaar stonden te eten in de keuken.
De reuen hebben nooit gevochten,ook niet toen Loen prachtige nesten heeft verwekt nadat hij alle gezondheidsonderzoeken had gehad.

Ik ben trots op alle mooie lieve nakomelingen die bij Esther met Sumsi,bij Karen met Lotte,en bij Marianne en Johan met Lica en bij Clémence met Grazia geboren zijn.

Helaas kreeg Loen op 9 jarige leeftijd kanker wat niet operabel bleek te zijn,veel te jong moesten we hem laten te gaan.

Angel is 14 jaar geworden en Bachata bijna 15 jaar.